Oproep 21 Dec 22:43 2008

(((((If I wrote you a symphony
Just to say how much you mean to me
What would you do?
If I told you you were beautiful
Would you)))))))

Hallo met Sandra, zeg ik voor de grap
Met KW UMC, spreek ik met Monique?
Ik zeg nee, met Sandra!
Maar ik heb dit nummer toch gekozen?!
Ja klopt! En je bent niet Monique?!
Nee ik ben Sandra! Nou dan heb ik verkeerd verbonden!!
Doei!
Doei, ik dacht ja Danny jij houd mij niet voor de gek!!
Danny belt mij zo terug, dat weet ik zeker!!


((((((If I wrote you a symphony
Just to say how much you mean to me
What would you do?))))))) Zie je zal je hem hebben!!

Ow een prive nummer belt mij op?!

Met Monique!

Met PA WAAR BEN JIJ?
Ja in me kippenhok natuurlijk!
Ik heb Kw aan de telefoon zegt mijn pa!
Nee pap, dat is Danny die is je voor de gek aan het houden deed hij net ook bij mij!!

Monique volgends mij heb je een oproep!!
Nee pap das danny!! (godverdomme dat moet)

Nee monique het is Kw van het Umc je hebt een oproep! (((oproep))) (((oproep))) (((oproep))) (((oproep))) EEN OPROEP ROEP IK?? Even wachten pap bel zo terug!

Paniek schiet door me lijf, help, nee ik wil niet, ik wil niet dood, help! Ik bel iemand op. En roep dat ik een oproep heb gehad, en huil als een klein kind, en zeg dat ik niet durf! En dat ik het niet meer weet! Ik ben bang roep ik! Dat begrijp ik hoor ik aan de andere kant van de telefoon met een rustig gevende stem, maar grijp deze kans aan, hoor ik aan de andere kant van de lijn! De stem is rustig en hoor ook een schrik! Maar de rustige stem, brengt mijn voeten even weer op de grond!

Niet voor lang!!

Heel mij lijf tintelt alle kanten op!

Zo stoer ik de eerste oproep met gemak over me heen liet vallen, sloeg dit totaal om in grote paniek en angst! Ik heb gegild, gehuild als een klein kind, op mijn knieen naast mijn bed, met wat moet ik nou??

De Chirurg had verteld dat ik 1 keer mocht weigeren! Zal ik het doen, zal ik deze kans voorbij laten gaan? Ik voel me iets te goed!
HELP, HELP, WIE HOORT MIJ? HELP! Ik wacht al zo lang en nu is er dan eindelijk een long, en sla ik totaal op tilt!!

Ik moet nog zoveel doen, roep ik huilend tegen de verpleeging ik ben nog niet klaar hier, en als ik ga, overleef ik de operatie niet! Ik weet het niet!! Dikke tranen, paniek aanval, in de war! Verpleegster (sandra) komt mij halen, ik moet aan de telefoon komen, het UMC met Dr Kw aan de telefoon!

Paniek!! NEE en jaa en wat nu? HELP!!!!
Goedeavond, met Dr Kw van het UMC. Monique we hebben misschien een long voor jou!!
Ik jank als een gek en zeg dat ik het niet weet! Ze is heel aardig en rustig, legt uit dat er 1 long is!

Ik zeg L chirug heeft verteld dat ik 1 keer mocht weigeren. Met snikkende tranen en zo wetende dat ik me zelf misschien voor altijd in mijn vingers snijd.
Ze zegt, dat ze mijn begrijpt en dat het ook allemaal erg moeilijke operatie voor mij zal worden!

Maar je moet het NU zeggen antwoord ze! Ja of NEE? Dan kan ik iemand anders nog bellen Monique!!

Ik roep jankend hard NEE!!
Wat heb ik gedaan!
Weg long!
Weg toekomst!
Heb ik daar nou voor heel die maanden liggen wachten? Heb ik daar nou zo voor gevochten? NEE! Wat bezield je Monique?

Ik voelde de dood!
Die riep net iets te hard! Wat nu?
Maandag komt mijn eigen Arts, dus het zal wel een staartje aan zitten! De volgende ochtend belde Dgmr uit het UMC en vroeg hoe ik mij voelde? Nou ja wat zal ik zeggen, ik schaam me diep, kan me zelf niet in de spiegel aan kijken en jank heel de nacht en dag al door! Het gekke is het umc snapte het wel!

1 mee valler, als ik wel de keuze had gemaakt, dan was ik weer terug gestuurd naar mijn kippenhok, waren de longen toch voor een ander geweest, ik was achteraf reserve! Geluk bij een ongeluk misschien?!

Heb er heel lang over nagedacht om wel een blog te schrijven! Maar jullie steunen mij al zo lang, hoe kan ik dit jullie niet vertellen, en ja ik schaam voor me zelf, en ja ik ben bang voor de reaktie's! Heb ik nu achteraf spijt?
NEE!! Wel ontzettend onzeker geworden! Ben er totaal helemaal door van slag geraakt!Ik heb mijn gevoel gevolgt! Die volg ik altijd! Heeft mij ook vaak me kop laten stoten, maar heb er teveel mooie momeneten voor gekregen om door mijn hart te volgen!

En trouwens alle 2 de oproepen waren op de 21ste!! 21 Juli en nu 21 December!

Weiger je de volgende keer niet meer dan? Ik zeg nu dat ik dan voor ga! En wat ik dan op dat moment voel?? Mijn hart zal het mij dan vertellen! Ik doe mijn best! En een long wiegeren is ook niet niks!

Lets hope dat ik de volgende keer niet zo mijn broek vol schijt, en niet zo jankend iemand lastig val door de telefoon!


Knallend 2009 Voor iedereen!

21 reacties:

Anoniem zei

Ik stuur je een hele hele dikke knuffel!! XXXX
Laura

Anoniem zei

Lieve Mo dit heeft gewoon zo moeten zijn en dat blijkt ook wel achteraf en kan het mij zo goed voorstellen die wurgende angst die je dan voeld,de 1ste oproep van mijn man die achteraf niet door ging waren we allemaal kalm ,de 2de die wel doorging heb ik gehuild ik wil niet en ga niet enz daarom begrijp ik zo goed die gevoelens Mo een heel dikke knufffel van Nancy van der Velden anter

Paul van den Elsaker zei

Beste Monique,

Neem het jezelf niet kwalijk. Je wacht al zo lang en spanning is hoog. De voor jou juiste longen komen nog!

Liefs,

Paul van den Elsaker

Tamara M. zei

Knuffel van mjin kant ook!

xxx Tamara

Anoniem zei

Lieve monique,
Ik steun je en begrijp je ,
sterkte met psygische dreun die je nu weer aan het verwerken bent.
heel veel liefs manon

Anoniem zei

Monique


Dank jullie wel voor je lieve reaktie's! Liefs Monique XX

Anoniem zei

Lieve Monique,

Grote knuffel meis. Het is allemaal zo ontzettend moeilijk.

Verwijt het jezelf niet, je kon op dat moment niet anders.

Liefs
Brenda

Alida zei

Lieve Monique,
Ik kan me hier niet uiten zo voor Jan en alleman.
Daarom stuur ik je een prive bericht via Hyves.
Maar dat je een dappere dodo bent moge iedereen duidelijk zijn!

Liefs Alida

Anoniem zei

Hallo Monique,

Je hebt een heel moeilijke en dappere beslissing moeten nemen.
En je hebt je hart en gevoel gevolgd en dat is altijd goed. Blijf niet piekeren, want als... dan... bestaat niet. Je hebt voor jezelf de juiste beslissing genomen en alvast een heel goed 2009 gewenst.

Peter Szumski

Anoniem zei

Lieve Monique

Ik begrijp je helemaal meis. Je hebt het voor jezelf goed gedaan. Jouw kans komt nog meid, op het moment dat het voor jouw ook goed voelt.

Ik spreek je gauw
Hele dikke knuffel

Anoniem zei

Hallo Monique,

Het is heel begrijpelijk hoor, schaam je maar niet.

Voor nu een flinke knuffel.
Heel veel groetjes uit Limburg.

Renate

Anoniem zei

Dag Monique.
Ik ben Hans Laarhuis, wat ouder als jij en sta ook op de wachtlijst.
Van een van de transplantatieartsen heb ik bij mijn controlebezoek gehoord dat ik rekening moet houden dat ik ook op niet al te lange termijn opgeroepen kan worden.
Met die wetenschap kan ik mij heel goed voorstellen dat je in geval van zo'n oproep van slag raakt en overrompeld bent.
Jij hebt daarop jouw beslissing genomen en iedereen zal dat dan accepteren.
Immers, niemand kan aanvoelen hoe jij op zo'n moment reageert.
Er zijn ook niet zoveel mensen die in zo'n situatie terechtkomen.
Verder heel veel sterkte en veel gezondheid toegewenst voor 2009.

Gr. Hans Laarhuis Enschede

Anoniem zei

Hallo Monique

Ik lees al jaren lang de blogs van de mensen die op de transplantatielijst staan: eerst als wachtende, nu als getransplanteerde.
In tegenstelling tot de anderen hier kan IK je beslissing niet zo goed begrijpen. Wat ik wel begrijp is je angst die met een oproep gepaard gaat aangezien de operatie ook kan mislukken. Echter, je staat op de hoog uregent lijst en de 'natuur' zijn gang laten gaan is ook geen aantrekkelijke optie. Omdat je al een oproep achter de kiezen had en op de urgentielijst staat, moet je naar mijn mening al behoorlijk gestoeid hebben met de gedachte van de (plotselinge) eindigheid van het leven. Dat je op het moment van een oproep dan ook zo overrompeld bent dat je besluit er niet voor te gaan, en mogelijk ook definitef een kans laat liggen snap IK niet. Veel sterkte en succes in afwachting van de volgende oproep.

kees

Anoniem zei

Hallo Kees,

Al vind ik het niet zo gepast om op lieve momo zn site een discussie te gaan voeren, wil ik toch graag even reageren op je berichtje. Het is jou mening natuurlijk, en die mag je uiten!Maar IK geloof niet dat jij weet wat er vooraf is gegaan aan de weigering van deze longen! En zolang je dat niet weet, en ik neem aan dat je het niet weet want dan zou je zo niet reageren, vind IK het ongepast om zo'n bericht te plaatsen.

lieve poepchinees ik luf jou.

groetjes Annelie

Anoniem zei

hoi kees ,
als jij al haar blogs gelezen heb
dan moet jij weten waarom ze ,
zo bang is ,als ik jou was zou ik de blogs maar eens goed lezen ,
voor dat je zo iets schrijft
de groetjes

Anoniem zei

Hoi Kees!
Ik denk dat jij helemaal niet begrijpt, wat die lieve monique meemaakt! Want dan zou je wel begrijpen waarom ze bang is, Dus die blogs die je gelezen hebt, zijn waarschijnlijk niet doorgedrongen, en dan nu je mening zo geven, wat denk je dat dat doet? Ik vindt het echt niet normaal!!!dat is 1 ding wat zeker is. Ik kan het dan ook niet begrijpen dat iemand ZO reageerd, steuntje zou misschien wel fijn zijn bij zo'n beslissing!!???!!!

Monique!!! You go!! Keep your head up!
I love you!
Dikke kus Loes!

Anoniem zei

Hey Monique, toen ik hoorde van mijn moeder dat je een oproep had gehad en die niet had genomen moest ik het natuurlijk zelf ook even lezen. Ik begrijp je standpunt helemaal, vooral na het laatste half jaar dat er voor zoveel het net niet zo had mogen zijn. Maar toch vind ik dat je de volgende keer toch echt ervoor moet gaan. De kans dat het mis gaat is altijd aanwezig maar de kans dat het goed gaat ook. En als je op het punt bent dat je hoog urgent staat en je toch graag die kans wilt (anders stond je bij voorbaat al niet op die lijst lijkt me) is mijn advies, gewoon doen want het alternatief is ook niks. Op zo'n moment moet je eigenlijk ook niet te veel over alles nadenken. Het beste is je verstand op nul en alles over je heen laten komen. Dit heeft mij er al 2 keer doorheen getrokken en misschien is dit ook wel iets voor jou. Ik vind het trouwens echt heel moedig van je dat je nee gezegd hebt. Als je denkt dat het goede moment niet daar is dan heb je er naar mijn inziens goed aan gedaan. Ik hoop dat je volgende keer je angsten en gevoelens opzij kunt zetten en er toch voor gaat want het is jouw ook zo gegunt.

Dikke kus Bjorn

Anoniem zei

beste kees,
weet je wat ik niet snap,
als jij haar blogs leest ,dat jij ,
dit zo durft teschrijven,
als ik jou was,zou ik maar eerst goed haar blogs lezen ,en dan pas een berichtje schrijven ,jij weet niet wat je onze dochter aan doet ,het is haar leven ,denk daar goed over na,
groetjes moeder van monique ,

Anoniem zei

Beste Kees,

Ik vind het jammer dat jouw bericht anders wordt begrepen en zo negatief wordt gezien.
Er zijn meer mensen die de beslissing niet begrijpen, is dat zo onmenselijk om te denken?
Je bericht is zeer beschaafd en eerlijk. Sinds wanneer is dat niet meer mogelijk?
Mag er niet meer een eerlijke mening gegeven worden aan iemand op de wachtlijst?
Mag het alleen maar ja en amen zijn?
Ik snap werkelijk niet dat lezers zo reageren op jou, terwijl jij als getransplanteerde wel weet waar je het over hebt.
Ik vind de reacties ongepast.

Anoniem zei

Even over de reaktie's

Ik vind het niet erg dat KEES zijn mening geeft!

Maar dat andere mensen daar een mening terug aan geven, ja daar kan ik ook niks aan doen!

Vind het dan wel zo netjes, als je dan een mening hebt om je naam erbij te vermelden!

En elke mening mag! Gepast of ongepast!

En laten we het wel gezellig houden!! Groetjes Monique

Anoniem zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.